Η ΟΣΙΑ ΙΟΥΛΙΑΝΗ Η ΔΙΚΑΙΑ.

Ἡ Ἁγία Ἰουλιανὴ γεννήθηκε τὸ 1530 στὴ Μόσχα, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ φιλάνθρωπους, τὸν Ἰουστίνο καὶ τὴν Στεφανία Νεντιγιοῦρεφ. Ὁ πατέρας της ἐργαζόταν ὡς οἰκονόμος στὴν αὐλὴ τοῦ τσάρου Ἰβᾶν Δ’ Βασίλιεβιτς, τοῦ γνωστοῦ ὡς «Τρομεροῦ». Παρὰ τὸ γεγονὸς αὐτό, ὅλη ἡ οἰκογένεια ζοῦσε πτωχὰ ἀλλὰ χριστιανικὰ καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ πλημμύριζε τὴν καρδιὰ τῶν μελῶν της.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΣΑΑΚΙΟΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δυνατό ν' ἀποφύγει ὁ ἄνθρωπος τούς πειρασμούς.

Ἐάν ὁ πονηρός τόλμησε νά πειράξει στήν ἔρημο τόν ἴδιο τόν Κύριο, πολύ περισσότερό τους δούλους Του.

Αὐτό ὅμως γίνεται κατά παραχώρηση Θεοῦ.

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ.

Τό χωριό Ζαγορά τῆς ἐπαρχίας Τυρνάβου, ἦταν ἡ πατρίδα τοῦ Ἰγνατίου. Οἱ γονεῖς τοῦ Γεώργιος καί Μαρία, παρέλαβαν τόν γιό τούς Ἰωάννη, αὐτό ἦταν τό κατά κόσμον ὄνομά του, καί μετακόμισαν στή Φιλιππούπολη. 

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ Ο ΕΚ ΓΕΩΡΓΙΑΣ.

(τιμᾶται 1 Μαΐου καὶ Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων)

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης (Σκιαβτέλι) ἔζησε μεταξὺ τοῦ 12ου καὶ 13ου αἰῶνα μ.Χ. στὴ Γεωργία. Σπούδασε Θεολογία, φιλοσοφία καὶ ἱστορία στὴν ἀκαδημία τοῦ Γελατᾶ (βόρεια Γεωργία). 

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΠΙΣΚ. ΠΟΛΥΒΟΤΟΥ, Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ.

Ἔζησε στά τέλη τοῦ 7ου καί στίς ἀρχές τοῦ 8ου αἰώνα μετά Χριστόν. Ἀπό παιδί ἔμεινε καθαρός καί ἀκηλίδωτος σ' ὅλη του τή ζωή.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ.

Γεννήθηκε τό 345 στό χωριό Στριδώνι τῆς Δαλματίας ἀπό γονεῖς ἐνάρετους χριστιανούς, οἱ ὅποιοι γιά νά τόν μορφώσουν καλύτερα, τόν ἔστειλαν στή Ρώμη. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ.

Μαρτύρησε στά τέλη τοῦ τρίτου αἰώνα μετά Χριστόν στήν 'Ἔμεσα (ἤ 'Ἔμισα), πόλη τῆς Κοίλης Συρίας, ποῦ φέρει σήμερα τό ὄνομα Χάρις. 

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΟΛΩΝΙΑΣ.

Γεννήθηκε στή Νικόπολη τῆς Ἀρμενίας τό 454 ἀπό τόν Ἔγκρατιο καί τήν Εὐφημία, καί ἐπί βασιλέως Μαρκιανοῦ (450-457). 

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ.

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ πρῶτος ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν.

'Ὁρισμένοι συναξαριστές ἀναφέρουν ὅτι, ὁ Ἰερόθεος ἦταν ἀρεοπαγίτης ὅπως καί ὁ ἅγιος Διονύσιος. 

Ο ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΙΟ( Η ΑΝΤΩΝΙΝΟ)

Κατάγονταν ἀπό τίς Συρακοῦσες τῆς Σικελίας καί ὑπῆρξαν στά χρόνια του βασιλιᾶ Βασιλείου τοῦ Μακεδόνα (867). 

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΤΟΥ ΒΑΘΕΟΣ ΡΥΑΚΟΣ.

Καταγόταν ἀπὸ τὴν δεύτερη ἐπαρχία τῶν Καππαδοκῶν καὶ ὑπῆρξε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Νικηφόρου Β’ Φωκᾶ (963-969) καὶ Ἰωάννη Α΄ Τσιμισκὴ (969-976).

ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΙΑ.

Ἡ γιορτὴ αὐτὴ εἶναι ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερές  της Ἐκκλησίας μας καὶ ἄρχισε τὸ δεύτερο  μετὰ Χριστὸν αἰώνα. Ἀναφέρεται στὴ φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδας κατὰ τὴ βάπτιση τοῦ  Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸν Ἰορδάνη ποταμό. 

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΟΙ ΓΡΑΠΤΟΙ.

Οἱ Ὅσιοι Πατέρες ἡμῶν Θεόδωρος καὶ Θεοφάνης, οἱ ἐπικαλούμενοι Γραπτοί, ἐγεννήθησαν εἰς τὴν Μωαβίτιδα γῆν; ἀνατολικά της Νεκρᾶς Θαλάσσης, κατὰ τὰ ἔτη 775 καὶ 778 ἀντιστοίχως. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΠΕΜΠΤΟΣ Ὁ (ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ)

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΘΕΟΠΕΜΠΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΩΝΑΣ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ

(Νηστεία ἐκ πάντων)

Ὁ Ἅγιος Θεόπεμπτος μας διδάσκει πῶς πρέπει νὰ εἴμαστε πρωτοπόροι, ἂν θέλουμε νὰ κερδίσουμε τὴν αἰώνια δόξα καὶ ὄχι αὐτὴ τὴν προσωρινή του κόσμου. 

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΣΕΡΝΑΦΣΚΑ.

Γεννήθηκε στό χωριό Τσερνάφσκα στίς 10 Ἰανουαρίου τοῦ 1815 στήν ἐπαρχία Ὄρλωφ, ἀπό πατέρα Ἱερέα. Κατά κόσμον ὀνομαζόταν Γεώργιος Βασίλιεθιτς Γοβόρωφ. 

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ Ο ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΩΝ.

Ὑπῆρξε πατρίκιος στά χρόνια του Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου (379-395) καί ἦταν ἄνδρας διάσημος γιά τή σύνεση, τήν ἀρετή καί τή σεμνότητα τῆς ζωῆς του. Ἔτσι προήχθηκε στό ἀξίωμα τοῦ Ἔπαρχου ἀπό τόν βασιλιά Θεοδόσιο. Βλέποντας ὅμως τίς ἀδικίες τῶν ἰσχυρῶν, ἀηδίασε καί ἀφοῦ παραιτήθηκε τοῦ ἀξιώματός του, ἰδιώτευε. Μετά δύο χρόνια ἀπό τόν γάμο του, πέθανε ἡ σύζυγός του καί αὐτός πῆγε στήν Ἔδεσσα, ἀφοῦ μοίρασε τή μεγάλη του περιουσία στούς φτωχούς καί εὐαγῆ ἱδρύματα. Ἐκεῖ, καί ἐνῶ ἦταν στό 42ο ἔτος τῆς ἡλικίας του, ἀνέβηκε πάνω σ' ἕνα στύλο καί μέ τίς πιό ἀντίξοες συνθῆκες ἔκανε σκληρή ἄσκηση. Ἔτσι, μέ ἄσκηση καί προσευχή ἀφοῦ ἔζησε γιά ἄλλα 40 χρόνια πάνω στό στύλο, ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ, ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ.

Ὁ Ὅσιος Θεόδουλος ἦταν υἱός τοῦ σοφοῦ Νείλου, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἔπαρχος Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλά ἄφησε τήν δόξα τοῦ κόσμου καί ἔγινε μοναχός στό ὅρος Σινά μαζί μέ τόν υἱό του. 

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Ο ΚΟΙΝΟΒΙΑΡΧΗΣ.

Ἡ στάση τοῦ Ὁσίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου ἔναντι τῆς αἱρέσεως τῶν μονοφυσιτῶν.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Ο ΘΕΣΑΛΟΝΙΚΕΥΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΕΝ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ.

Ὁ ὅσιος αὐτὸς Θεοδόσιος ἦταν μεγαλύτερος ἀδελφός του ὁσίου Διονυσίου, κτήτορος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου τοῦ Ἁγίου Ὅρους. Δεκαοκτὼ ἐτῶν ὁ Θεοδόσιος ἐγκατέλειψε τὰ ἐγκόσμια καὶ ἔγινε μοναχὸς στὴ Μονὴ Φιλόθεου τοῦ Ἁγίου Ὅρους, ὁπού ἀργότερα γιὰ τὴν ἐνάρετη ζωὴ του ἔγινε καὶ ἡγούμενος αὐτῆς. Ἐπίσης γιὰ τὴ μεγάλη του ἀρετή, τὸν κάλεσαν γιὰ τὴ διακυβέρνηση τῆς Μονῆς Μαλάνων καὶ ἀπὸ αὐτὴ ἐκλέχτηκε μητροπολίτης Τραπεζούντας τὸ ἔτος 1370. Διακρίθηκε γιὰ τὴ μεγάλη του ἁγιότητα καὶ πέθανε εἰρηνικὰ κατὰ τὸ 1392.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ (Ἀθωνίτης Θεσσαλονικεὺς)

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ὁ Θεσσαλονικεὺς ἡγούμενος Μονῆς Φιλόθεου ἐν ΄Ἀθω.

Ὁ ὅσιος αὐτὸς Θεοδόσιος ἦταν μεγαλύτερος ἀδελφός του ὁσίου Διονυσίου, κτήτορος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου τοῦ Ἁγίου Ὅρους. Δεκαοκτὼ ἐτῶν ὁ Θεοδόσιος ἐγκατέλειψε τὰ ἐγκόσμια καὶ ἔγινε μοναχὸς στὴ Μονὴ Φιλόθεού του Ἁγίου Ὅρους, ὁπού ἀργότερα γιὰ τὴν ἐνάρετη ζωὴ τοῦ ἔγινε καὶ ἡγούμενος αὐτῆς. Ἐπίσης γιὰ τὴ μεγάλη του ἀρετή, τὸν κάλεσαν γιὰ τὴ διακυβέρνηση τῆς Μονῆς Μαλάνων καὶ ἀπὸ αὐτὴ ἐκλέχτηκε μητροπολίτης Τραπεζούντας τὸ ἔτος 1370. Διακρίθηκε γιὰ τὴ μεγάλη του ἁγιότητα καὶ πέθανε εἰρηνικὰ κατὰ τὸ 1392.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ,ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΡΙΓΛΙΑΣ.

Δὲν γνωρίζουμε πολλὰ πράγματα γιὰ τὴ ζωή του. Ξέρουμε μόνο ὅτι ἦταν ἡγούμενος μίας ἀπὸ τὶς τέσσερις γνωστὲς Μονὲς στὴν Τριγλία. Δηλαδὴ τοῦ Μιδηκίου, Βαθέος Ρύακος, τοῦ Ἁγίου Στεφάνου καὶ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου. Ποιᾶς ἀπ’ αὐτὲς ὅμως καὶ πότε ἔζησε μᾶς εἶναι ἄγνωστο. Τὴ μνήμη του ἀναφέρει μόνο ὁ ἅγιος Νικόδημος στὸν Συναξαριστή του.