Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ

* τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Μυτιλήνης,

Ἐρεσσού καί Πλωμαρίου κ.κ. Ἰακώβου

[...] Ὁ Ἅγιος Θεράπων ἦταν Ἐπίσκοπος καί Μάρτυρας. Ἄς σταθοῦμε φέτος σ’ αὐτές τίς δύο του ἰδιότητες.

Ἐχρημάτισε Ἐπίσκοπος Κύπρου. Ἔζησε τά τελευταία χρόνια της ζωῆς του καί πρόσφερε τήν ἀρχιερατική του διακονία στή Μεγαλόνησο, στό ἁγιοτόκο αὐτό ταλαιπωρημένο νησί. Ἡ ἰδιότητα τοῦ Ἐπισκόπου, ἐκ πρώτης ὄψεως, ἴσως γιά μᾶς νά μή σημαίνει πολλά, ἄν ὅμως σκεφθοῦμε βαθύτερα, πλατύτερα καί ἐκκλησιαστικότερα, ὁ ὅρος “Ἐπισκοπος” μᾶς προσφέρει ἀρκετές ἀφορμές σκέψεων. Ἐπίσκοπος σημαίνει διάδοχος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, θησαυροφυλάκιο τοῦ Παναγίου Πνεύματος, Ποιμένας ψυχῶν. Καί ὁ Ἅγιος Θεράπων ποίμανε πιστά καί συνειδητά τό λαό τοῦ Θεοῦ. Ἦταν τό παράδειγμα τοῦ καλοῦ ποιμένος, ἔτσι ὅπως τόν ζωγραφίζει ὁ Κύριος στίς σελίδες τοῦ Εὐαγγελίου. Πρόσφερε τίς ταπεινές του ὑπηρεσίες, ἀθόρυβα καί μυστικά. Ἦταν ὁ τύπος κι ὁ ὑπογραμμός τῶν πιστῶν πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος. Εἶχε τή συναίσθηση, ὄχι πώς διαφεντεύει καί κυβερνᾶ, ἀλλά πώς ποιμαίνει τό λαό τοῦ Θεοῦ, ὑπέρ τοῦ ὁποίου ὁ Λόγος, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Παναγίας Τριάδος, ὁ Ἰησοῦς μας, κατῆλθε στόν κόσμο, “κένωσε” τή θεότητά Του, γενόμενος τέλειος ἄνθρωπος, γιά νά σώσει, ὡς Θεάνθρωπος, τόν ταλαιπωρημένο, ἀπό τά δεινά του διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας ἄνθρωπο. Ὁ Ἐπίσκοπος ἐπισκοπεῖ καί διακονεῖ ψυχές ὑπέρ τῶν ὁποίων “Χριστός ἔπαθεν”. Ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει ἕνα κύριο μέλημα: Νά καταφέρει νά ἐπανασυνδέσει τόν ἄνθρωπο - τόν κάθε ἄνθρωπο - μέ τόν Πλάστη καί Δημιουργό του.

Ἕνα ἄλλο στοιχεῖο, πού διακρίνουμε στόν Ἅγιο Θεράποντα, εἶναι αὐτό τοῦ Μάρτυρος. Ἐμαρτύρησε γιά τήν ἀγάπη του καί τήν πίστη του στό Θεό. Τόν κατέσφαξαν ἐπάνω στήν Ἁγία Τράπεζα κατά τήν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας! Καί αὐτό ἔχει πολλά καί ὠφέλιμα μηνύματα νά μᾶς προσφέρει. Τό νά μαρτυρήσεις γιά τό Χριστό προϋποθέτει πώς Τόν ἀγαπᾶς ἔνθερμα, “κραταιά”. Ἄς θυμηθοῦμε τί γράφει στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή τοῦ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Τί μπορεῖ νά μᾶς χωρίσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ; Μήπως τά παθήματα, οἱ στενοχώριες, οἱ διωγμοί, ἡ πείνα, ἡ γύμνια, οἱ κίνδυνοι ἤ ὁ μαρτυρικός θάνατος;». Αὐτήν τήν ἀγάπη πρός τό Χριστό μᾶς εἶχαν ὁ Ἅγιος Θεράπων καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι, τό “νέφος” τῶν Μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἀλήθεια, ἀδελφοί, γιά ὅλους ἐμᾶς τούς φιλεόρτους Χριστιανούς τοῦ σήμερα, ἰσχύει κάτι τέτοιο; Ἀγαπᾶμε καί πόσο τόν Κύριο καί Θεό μας;

Ἐπίσκοπος καί Μάρτυρας