Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ, ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ.

Ὁ Ὅσιος Θεόδουλος ἦταν υἱός τοῦ σοφοῦ Νείλου, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἔπαρχος Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλά ἄφησε τήν δόξα τοῦ κόσμου καί ἔγινε μοναχός στό ὅρος Σινά μαζί μέ τόν υἱό του. 

Οἱ ὅσιοι ἔζησαν πρό τῶν μέσων του 5ου αἰῶνος μ.Χ. ἐπί βασιλείας Θεοδοσίου Β' (408-450 μ.Χ.). Ἐκεῖ λοιπόν πού διέμεναν, ὁ Νεῖλος, ὁ υἱός τοῦ Θεόδουλος καί οἱ ἄλλοι μοναχοί, ξαφνικά τους ἐπιτέθηκαν βάρβαροι καί ἄρχισαν νά τούς κατασφάζουν. Ὁ Νεῖλος κατόρθωσε νά διαφύγει. Τόν υἱό τοῦ ὅμως, Θεοδοῦλο τόν πῆραν μαζί τους αἰχμάλωτο. Στήν ἀρχή θέλησαν νά τόν σκοτώσουν. Ἀλλά κατόπιν τόν πούλησαν καί τόν ἀγόρασε ὁ ἐπίτροπος τῆς Λούζης, ὁ ὅποιος καί τοῦ ἀπέδωσε τήν ἐλευθερία του. Κατόπιν ὁ Θεόδουλος συναντήθηκε μέ τόν πατέρα τοῦ ὅσιο Νεῖλο, πού εἶχε διαφύγει ἀπό τή σφαγή τῶν πατέρων τοῦ Σινᾶ, καί πῆγε μαζί του σέ ἐρημικό ἀναχωρητήριο. Ἐκεῖ χρησιμοποίησαν τή ζωή τους, ὄχι μόνο γιά τήν ἀτομική τους σωτηρία, ἀλλά καί γιά τή συγγραφή λόγων καί ἐπιστολῶν, ὅπου βρίσκονται θησαυρισμένες πολύτιμες συμβουλές γιά τόν τρόπο, μέ τόν ὅποιο ὀφείλουν νά ζοῦν οἱ χριστιανοί ἀναχωρητές, γιά νά πετύχουν τόν ἅγιο σκοπό τους. Ἀπεβίωσαν καί οἱ δύο εἰρηνικά. Τά ἅγια λείψανά τους, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἰουστινιανός, τά ἔφεραν στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου καί τά κατέθεσαν στόν Ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.