Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΟΛΩΝΙΑΣ.

Γεννήθηκε στή Νικόπολη τῆς Ἀρμενίας τό 454 ἀπό τόν Ἔγκρατιο καί τήν Εὐφημία, καί ἐπί βασιλέως Μαρκιανοῦ (450-457). 

Μετά τόν θάνατο τῶν γονέων του, οἰκοδόμησε ναό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί μόναζε ἐκεῖ, μαζί μέ 10 μοναχούς. Λόγω τῆς μεγάλης του ἀρετῆς, 28 χρονῶν, χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος Κολωνίας. Γιά ἐννιά χρόνια ἀφοῦ διευθέτησε τά ἐκεῖ ἐκκλησιαστικά πράγματα, πῆγε στά Ἱεροσόλυμα καί κατέλαβε τή Μονή τοῦ Ἅγιου Σάββα. Ἐκεῖ ἀπέκρυψε τό ἀληθινό του ἀξίωμα καί ὁρίστηκε ἀπό τόν Ἅγιο Σάββα σάν ὑπηρέτης στόν ξενώνα καί στό μαγειρεῖο, ὑπακούοντας μέ κάθε ταπεινοφροσύνη. Βλέποντας ὅ Ἅγιος Σάββας τή μεγάλη του ἀρετή, σύστησε στόν ἐπίσκοπο Ἱεροσολύμων Ἠλία, νά χειροτονήσει τόν Ἰωάννη Διάκονο καί Πρεσβύτερο. Τότε ὅ Ἰωάννης, χωρίς νά μπορεῖ νά κάνει ἀλλιῶς, φανέρωσε τό ἀξίωμά του καί ἔμεινε στή Λαύρα 12 χρόνια καί στή Ρουθά ἔξι χρόνια. Κατόπιν πέρασε ἀσκητικά τά χρόνια του σέ διάφορες ἔρημους γιά 48 ὁλόκληρα χρόνια καί ἀπεβίωσε εἰρηνικά 104 χρονῶν.