Ὑπῆρξε
πατρίκιος στά χρόνια του Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου (379-395) καί ἦταν ἄνδρας
διάσημος γιά τή σύνεση, τήν ἀρετή καί τή σεμνότητα τῆς ζωῆς του. Ἔτσι προήχθηκε
στό ἀξίωμα τοῦ Ἔπαρχου ἀπό τόν βασιλιά Θεοδόσιο. Βλέποντας ὅμως τίς ἀδικίες τῶν
ἰσχυρῶν, ἀηδίασε καί ἀφοῦ παραιτήθηκε τοῦ ἀξιώματός του, ἰδιώτευε. Μετά δύο
χρόνια ἀπό τόν γάμο του, πέθανε ἡ σύζυγός του καί αὐτός πῆγε στήν Ἔδεσσα, ἀφοῦ
μοίρασε τή μεγάλη του περιουσία στούς φτωχούς καί εὐαγῆ ἱδρύματα. Ἐκεῖ, καί ἐνῶ
ἦταν στό 42ο ἔτος τῆς ἡλικίας του, ἀνέβηκε πάνω σ' ἕνα στύλο καί μέ τίς πιό ἀντίξοες
συνθῆκες ἔκανε σκληρή ἄσκηση. Ἔτσι, μέ ἄσκηση καί προσευχή ἀφοῦ ἔζησε γιά ἄλλα
40 χρόνια πάνω στό στύλο, ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου