Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ.

Τό χωριό Ζαγορά τῆς ἐπαρχίας Τυρνάβου, ἦταν ἡ πατρίδα τοῦ Ἰγνατίου. Οἱ γονεῖς τοῦ Γεώργιος καί Μαρία, παρέλαβαν τόν γιό τούς Ἰωάννη, αὐτό ἦταν τό κατά κόσμον ὄνομά του, καί μετακόμισαν στή Φιλιππούπολη. 

Ὁ Ἅγιος ἀπό μικρό παιδί, ἔδειχνε μεγάλο ζῆλο στίς ἀρετές καί πῆγε σ' ἕνα αὐστηρό γέροντα. Στό διάστημα ὅμως αὐτό, οἱ Τοῦρκοι σκότωσαν τόν πατέρα του καί μέ τή βία τούρκεψαν τή μητέρα του καί τίς δύο ἀδελφές του. Ὅταν τό ἔμαθε ὁ Ἰωάννης, πῆγε στό Βουκουρέστι καί ἀπό ἐκεῖ στό Ἅγιον Ὅρος. Στό δρόμο ὅμως συνελήφθη ἀπό Ὀθωμανούς καί γιά νά γλιτώσει τό θάνατο τούς ὑποσχέθηκε ὅτι θά γίνει Ὀθωμανός. Ὅταν ἔφτασε στό Ἅγιον Ὅρος, κατέληξε στή Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὅπου ἐκάρη μοναχός μέ τό ὄνομα Ἰγνάτιος. Ἐκεῖ ὁ ἡγούμενος Νικηφόρος ὁ Γέροντας τόν ἐμπιστεύθηκε στόν Γέροντα Ἀκάκιο. Ἀργότερα πῆρε τήν εὐχή νά μαρτυρήσει καί στίς 29 Σεπτεμβρίου 1814 ἔφτασε στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου μπροστά στόν κριτή πέταξε τό τούρκικο φέσι, πού φόρεσε ἐπίτηδες καί ὁμολόγησε τόν Χριστό. Ἄγρια καί φρικτά τά βασανιστήρια πού ἀκολούθησαν. Ἀλλά ὁ Ἰγνάτιος ἔμεινε σταθερός στήν ἀπόφασή του. Τελικά τόν ἀπαγχόνισαν στίς 8 Ὀκτωβρίου 1814 ὥρα ἕκτη. Ὁ συνοδός τοῦ Γρηγόριος ἀγόρασε τό λείψανό του καί μαζί μ' αὐτό τοῦ νεομάρτυρα Εὐθυμίου, τά μετέφερε στό Ἅγιον Ὅρος. Ὁ Ἰγνάτιος, μαζί μέ τούς συνασκητές τοῦ μάρτυρες, Εὐθύμιο καί Ἀκάκιο, γιορτάζουν μαζί τήν 1η Μαΐου.