Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΠΕΛΕΚΗΤΗΣ.



Ὁ Ὅσιος Μακάριος, κατὰ κόσμος Χριστόφορος, γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη. Σὲ νεαρὴ ἡλικία ἔμεινε ὀρφανὸς καὶ ἀπὸ τοὺς δυὸ γονεῖς του καὶ τὴν ἀνατροφή του ἀνέλαβε ἕνας εὐλαβὴς θεῖος του, ὁ ὁποῖος φρόντισε γιὰ τὴν κατὰ Θεὸν ἀνατροφὴ καὶ ἐκπαίδευσή του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ.



Ο ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ Ο ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ
Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ

Ἐφέτος κλείνουν 572 ἔτη ἀπό τήν κοίμηση τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν καί ὁμολογητού Μάρκου ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ .

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΜΑΡΘΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ.



Ἡ Μάρθα καί ἡ Μαρία, μαζί μέ τόν ἀδελφό τους Λάζαρο, ἦταν γιά τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό ἤ πιό ἀγαπητή καί ἁγία οἰκογένεια τῆς Βηθανίας. 

Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΜΥΡΟΠΗ.



Η ΑΓΙΑ ΜΥΡΩΠΗ ἤ Μερόπη
Ἀπό τίς πιό γενναῖες γυναῖκες, ποῦ μαρτύρησαν στά πρῶτα χρόνια της χριστιανικῆς Ἐκκλησίας. 

Η ΟΣΙΑ ΜΕΛΑΝΗ Η ΡΩΜΑΙΑ.



Ἔζησε στά χρόνια πού βασιλιάς ἦταν ὁ Ὀνώριος, ὁ δεύτερος γιός τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου. Οἱ γονεῖς της, εὐγενεῖς καί πλούσιοι, τήν πάντρεψαν σέ μικρή ἡλικία καί ἀπέκτησε δύο παιδιά.

Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ.



Γεννήθηκε στὰ Μέγαρα ἀπὸ τὸν Δημήτριο καὶ τὴν Κυριακή. Παντρεύτηκε μὲ τὴ Βασίλω καὶ ἀπόκτησε δύο γιούς, τὸν Ἰωάννη καὶ τὸν Δημήτριο. Ἦταν Γεωργὸς στὸ ἐπάγγελμα καὶ οἰκοδόμος. Μὲ ὑπόδειξη τῆς Θεοτόκου πῆγε στὴ Σαλαμῖνα, ὅπου βρῆκε τὴ σεπτὴ εἰκόνα της καὶ στὰ ἐρείπια παλιᾶς Μονῆς οἰκοδόμησε νέα (1682). Ἐκεῖ ἔγινε μοναχὸς καὶ μετονομάστηκε σὲ Λαυρέντιος. Ἀργότερα ἔγινε μοναχὴ καὶ ἡ γυναῖκα του, μετονομασθεῖσα σὲ Βασσιανή. Δία τῆς Θεοτόκου ἔκανε ἀρκετὰ θαύματα καὶ πέθανε εἰρηνικὰ στὶς 6 Μαρτίου 1707. Ἡ μνήμη τοῦ τελεῖται στὶς 7 Μαρτίου.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ.



Ἑκατόνταρχος ὑπό τίς διαταγές τοῦ Ποντίου Πιλάτου, ἐπί βασιλείας Τιβερίου Καίσαρος (14-37). 

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ.


Σύμφωνα μέ τό Ἁγιολόγιο ὁ Λεωνίδας Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν ὑπῆρξε μάρτυς γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη .Κατά τόν διωγμό τοῦ Δεκίου καί κατά τό Πάσχα τοῦ 250 συνελήφθη στήν Κόρινθο, βασανίσθηκε καί ἀπαγχονίστηκε καί διασπάστηκαν οἱ σάρκες του. Τά λείψανά του ἀνακομίσθηκαν στήν Ἀθήνα καί στόν τόπο ὅπου ἐνταφιάσθηκαν ἀνεγέρθη μεγαλοπρεπής βασιλική πλησίον του Ἰλισοῦ ποταμοῦ. Ἡ Βασιλική αὐτή «τό μαρτύριο» φέρεται νά ἀνεγέρθη περί τόν πέμπτο αἰώνα. Λείψανα τῆς Βασιλικῆς αὐτῆς σώζονται μετά τήν ἀνακάλυψή τους κατά τίς γενόμενες ἀνασκαφές. τῆς ὁποίας. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ τήν 15ην Ἀπριλίου. ΄Ὅμως οἱ ἑορτές τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καί τοῦ Πάσχα ἐπισκιάζουν τήν ἑορτή καί εἶναι γιά τούς πολλούς ἄγνωστη.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΛΕΩΝΙΔΗΣ



Φέρεται νά μαρτύρησε τόν Γ΄ αἰώνα στήν Κόρινθο. Θανατώθηκε ριφθεῖς στήν πυρά μετά τῆς Εἰρήνης καί τοῦ Ἀνδριανοῦ ὑπό τοῦ Ἀνθυπάτου Τερτίου ἐπί Αὐτοκράτορος Δεκείου. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ τήν 16ην Ἀπριλίου.


Ο ΟΣΙΟΣ ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ (Ἀθωνίτης)



Ὁ ὅσιος αὐτός καταγόταν ἀπό τό Ἄργος τῆς Πελοποννήσου. Ἐγκατέλειψε τόν κόσμο καί ἀναχώρησε γιά τό Ἅγιο Ὅρος. Ἐκεῖ κατοίκησε στό Ἱερό κοινόβιο τῆς Μονῆς Διονυσίου καί γιά 60 ὁλόκληρα χρόνια δέν βγῆκε ἀπό τό Μοναστήρι. Ἔτσι ἀξιώθηκε τοῦ διορατικοῦ καί προφητικοῦ χαρίσματος. Μετά τόν θάνατό του, τά Ἱερά του λείψανα ἀνέβλησαν Μύρο, ὅπως Ἱστορεῖ ὅ Ἱερός Μαλαξός (1580) ὅ πρωτοπαπάς Ναυπλίου. Ὅ ὅσιος Λεόντιος ἔζησε περί τό 1530 καί ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΟΣ (ΠΑΤΡ. ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ)



Ἡ πατριαρχεῖα του διήρκησε ἀπὸ τὸ 705 μέχρι τὸ 711. Τὰ χρόνια ἐκεῖνα τάραζαν τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Κράτος οἱ αἱρέσεις τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ καὶ τοῦ Μονοθελητισμοῦ, παρόλο ποῦ εἶχαν καταδικασθεῖ ἀπὸ τὴν Δ' καὶ ΣΤ' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο Α΄ ΑΡΧΙΕΠ. ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ.




Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια· ἐπωνομάσθηκε Ἱεροσολυμίτης, ἐπειδὴ ἔμεινε ἀρκετὸ καιρὸ στὴν ἁγία Πόλη, Ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθε καὶ μόνασε στὴν Κων/πολη. Ὑστεροῦσε σὲ γραμματικὴ μόρφωση. Τὸν στόλιζε ὅμως ἄδολη εὐσέβεια καὶ βαθειὰ καὶ εἰλικρινὴς ἀρετή, καὶ τὸν ἀγαποῦσαν γιὰ τὴν εὐθύτητα τοῦ χαρακτῆρα του καὶ τὴν ἁπλότητα τῶν ἠθῶν του.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΛΕΟΝΙΚΟΣ, ΕΥΤΡΟΠΙΟΣ, ΒΑΣΙΛΙΣΚΟΣ.


 
Ἡ καταγωγὴ αὐτῶν τῶν τριῶν πνευματικῶν βλασταριῶν ἦταν ἀπὸ τὴν Ἀμάσεια τοῦ Πόντου. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΝΩΝ Ο ΚΗΠΟΥΡΟΣ.



Ἔζησε τὸν 3ο αἰῶνα μ.Χ. καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ. Ἀναχώρησε ἀπὸ τὴν πατρίδα του καὶ πῆγε στὴν πόλη Μάνδρα τῆς Παμφυλίας, καὶ ἔμενε σὲ κάποια τοποθεσία ποῦ ὀνομαζόταν Κάρμηλα ἢ Κάρμενα. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΝΩΝ Ο ΙΣΑΥΡΟΣ.



Ὁ Ἅγιος Κόνων ἔζησε στὰ ἀποστολικὰ χρόνια καὶ καταγόταν ἀπὸ ἕνα χωριὸ (τὴ Βιδανὴ) τῆς Ἴσαυριας. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ.



Κοσμᾶς Αἰτωλὸς (1714 - 1779), γνωστὸς καὶ ὡς Πατροκοσμᾶς, ἦταν Ἕλληνας μοναχός της Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Μέγα Δένδρο κοντὰ στὸ Θέρμο Αἰτωλοακαρνανίας, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ.



 Ὁ Ἅγιος Κυπριανὸς ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ αὐτοκρατορίας Δεκίου. Γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας ἀπὸ ἐπιφανῆ καὶ πλούσια οἰκογένεια, ἡ ὁποία τοῦ εἶχε προσφέρει ἀξιόλογη μόρφωση. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΙΟΥΣΤΙΝΗ Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ.



Ἦταν εὐγενής, πλούσιος καί φιλόσοφος ἀπό τήν Καρχηδόνα, στά χρόνια του αὐτοκράτορα Δεκίου. Ἐξασκοῦσε μάλιστα καί τήν μαγική τέχνη. Κάποτε ὅμως, ἕνας εἰδωλολάτρης, ὁ Ἀγλαΐδας, ἐρωτεύθηκε μία χριστιανή, τήν Ἰούστα. Ἀλλά ἐπειδή ἡ χριστιανή κόρη δέν ἄνταποκρινόταν στίς προτάσεις, αὐτός κατέφυγε στό μάγο Κυπριανό.

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΕΞ ΙΟΥΔΑΙΩΝ.



  
Ὁ Ὅσιος Κωνσταντῖνος ἦταν ἀπό τά Σύναδα τῆς Φρυγίας. σέ νεαρή ἡλικία προσπάθησε νά ἀκολουθήσει τή ζωή τῶν ἐνάρετων χριστιανῶν. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ Ο ΡΩΣΟΣ.



Ὁ Κωνστάντιος καταγόταν ἀπό τή Ρωσία καί ὑπηρετοῦσε σάν ἐφημέριος στή Ρωσική Πρεσβεία στήν Κωνσταντινούπολη. Κατά τόν Ρωσοτουρκικό πόλεμο ἦλθε στό Ἅγιον Ὅρος καί παρέμεινε γιά ἀρκετό χρονικό διάστημα στή Μεγίστη Λαύρα, ἀπ' ὅπου ἀναχώρησε στά Ἱεροσόλυμα γιά προσκύνημα στούς Ἅγιους Τόπους.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΟΣ ΑΡΧΙΕΠ. ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ



Ὁ Ἅγιος Κύρος ἦταν μοναχός σέ κάποιο μοναστήρι τοῦ Πόντου ἀπέναντί της Ἀμάστριδος. Ἐκεῖ τόν συνάντησε ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανός ὁ Β (685-695, 705-711 μ.Χ.), τόν ὁποῖο ὁ Ἅγιος βεβαίωσε προφητικά ὅτι θά ἀνακτήσει τόν θρόνο. 

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΡΤΕΡΙΟΣ.



Μαρτύρησε καί αὐτός στό διωγμό τοῦ Διοκλητιανοῦ κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ἦταν Ἱερέας στήν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας καί ἔσπειρε τόν καλό σπόρο στήν πόλη.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ.



Ἔζησε στά μέσα τοῦ 3ου μ.Χ. αἰώνα, στά χρόνια του αὐτοκράτορα Δεκίου. Χαρακτηριστική ἦταν ἤ ὀμορφιά τοῦ σώματός της, ἀλλά ἐκεῖνο ποῦ τή διέκρινε ἦταν ἤ ὀμορφιά τῆς ψυχῆς της. 

Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΚΟΪΝΤΑΣ



Ἔζησε τόν 3ο αἰώνα μ.Χ. στά χρόνια του αὐτοκράτορα Λευκτίου Αὔρηλιανού του Σιδηροχείρα, καί καταγόταν ἀπό τή Φρυγία.

Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΚΥΡΙΑΙΝΑ.



ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΥΡΙΑΙΝΑ & ΙΟΥΛΙΑΝΗ
Είχαν αφοσιωθεί και οι δύο σε έργα φιλάνθρωπο, χριστιανικής φιλαδελφίας. Έζησαν στα χρόνια του διωγμού κατά των χριστιανών, επί Διοκλητιανού. 

Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΑΝΝΑ.



Ἡ Ἁγία Κυράννα γεννήθηκε στήν Ἀβυσσώκα τῆς Θεσσαλονίκης, σημερινή Ὄσσα τῆς ἐπαρχίας Λαγκαδᾶ.

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΖΩΓΡΑΦΙΤΗΣ.




Ὁ Ὅσιος αὐτός γεννήθηκε ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς, ὁ δέ πατέρας τοῦ ἦταν Βούλγαρος. Ἀφοῦ ἔμαθε τήν Ἑλληνική γλώσσα καί τά πρῶτα γράμματα, ἀναχώρησε στό Ἅγιο Ὅρος, στή Μονή Ζωγράφου ὅπου ἔγινε μοναχός. Ἡ ζωή τοῦ ἦταν ὑποδειγματική μέσα στό Μοναστήρι καί μετά ἀπό λίγο καιρό χειροτονήθηκε Διάκονος καί κατόπιν Ἱερέας. Τότε οἱ ἀσκητικοί του ἀγῶνες αὐξήθηκαν καί ἔτσι ὀσιακά ἀφοῦ ἔζησε, ἀπεβίωσε εἰρηνικά τήν 22α Σεπτεμβρίου τό ἔτος 1323.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ 49 ΜΑΡΤΥΡΕΣ.



Καταγόταν ἀπό τήν Καρχηδόνα. Οἱ γονεῖς του, καθώς καί οἱ πρόγονοί του, ἦταν εὐσεβέστατοι χριστιανοί. Ὅταν μεγάλωσε ὁ Καλλίστρατος, κατατάχθηκε στό στρατό σάν νεοσύλλεκτος.

Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΠΡΙΣ.



Ἐπονομάσθηκε ἔτσι, διότι μητέρα του σέ καιρό διωγμοῦ καί ἐπιδρομῆς βαρβάρων, ἐνῶ ἔτρεχε καί αὐτή νά φύγει, τήν πιασαν οἱ πόνοι τοῦ τοκετοῦ στό δρόμο καί γέννησε τόν ὅσιο πάνω σέ κοπριά! Ὁ Ὅσιος Κόπρις ἦταν σύγχρονος τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου ἐπί βασιλέως Λέοντος τοῦ μεγάλου. Διακρινόταν γιά τήν εὐσέβειά του, τήν ἁγνότητά του καί τή σωφροσύνη του. Ἐπίσης ἦταν τύπος μεγάλης προθυμίας καί ταπεινοφροσύνης, καί ἔνιωθε μεγάλη εὐχαρίστηση ὅταν πρόσφερε τίς ὑπηρεσίες του σέ μικρούς καί μεγάλους. Καί ὅταν κανείς τοῦ ἔλεγε ὅτι ταπεινοφρονεῖ, αὐτός ἀπαντοῦσε: "Πράγματι, πῶς νά μή ταπεινοφρονῶ; ὁ τόπος πού γεννήθηκα (δήλ. ἡ κοπριά) δείχνει τήν ἀξία μου". Ἔτσι ἔζησε καί πέθανε, πιστός πάντοτε, ταπεινός ὑπηρέτης τῶν συνανθρώπων του. Ἔτσι καί ὁ Θεός τόν ἀνύψωσε. Γιά τήν πίστη του, τή διακονία του, τήν ταπεινοφροσύνη του, δίκαια ἡ Ἐκκλησία τόν κατάταξε στό χορό τῶν Ἁγίων της.