Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ.
Γεννήθηκε
στὰ Μέγαρα ἀπὸ τὸν Δημήτριο καὶ τὴν Κυριακή. Παντρεύτηκε μὲ τὴ Βασίλω καὶ ἀπόκτησε
δύο γιούς, τὸν Ἰωάννη καὶ τὸν Δημήτριο. Ἦταν Γεωργὸς στὸ ἐπάγγελμα καὶ οἰκοδόμος.
Μὲ ὑπόδειξη τῆς Θεοτόκου πῆγε στὴ Σαλαμῖνα, ὅπου βρῆκε τὴ σεπτὴ εἰκόνα της καὶ
στὰ ἐρείπια παλιᾶς Μονῆς οἰκοδόμησε νέα (1682). Ἐκεῖ ἔγινε μοναχὸς καὶ
μετονομάστηκε σὲ Λαυρέντιος. Ἀργότερα ἔγινε μοναχὴ καὶ ἡ γυναῖκα του,
μετονομασθεῖσα σὲ Βασσιανή. Δία τῆς Θεοτόκου ἔκανε ἀρκετὰ θαύματα καὶ πέθανε εἰρηνικὰ
στὶς 6 Μαρτίου 1707. Ἡ μνήμη τοῦ τελεῖται στὶς 7 Μαρτίου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ.
Σύμφωνα
μέ τό Ἁγιολόγιο ὁ Λεωνίδας Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν ὑπῆρξε μάρτυς γιά τοῦ Χριστοῦ τήν
πίστη .Κατά τόν διωγμό τοῦ Δεκίου καί κατά τό Πάσχα τοῦ 250 συνελήφθη στήν
Κόρινθο, βασανίσθηκε καί ἀπαγχονίστηκε καί διασπάστηκαν οἱ σάρκες του. Τά
λείψανά του ἀνακομίσθηκαν στήν Ἀθήνα καί στόν τόπο ὅπου ἐνταφιάσθηκαν ἀνεγέρθη
μεγαλοπρεπής βασιλική πλησίον του Ἰλισοῦ ποταμοῦ. Ἡ Βασιλική αὐτή «τό μαρτύριο»
φέρεται νά ἀνεγέρθη περί τόν πέμπτο αἰώνα. Λείψανα τῆς Βασιλικῆς αὐτῆς σώζονται
μετά τήν ἀνακάλυψή τους κατά τίς γενόμενες ἀνασκαφές. τῆς ὁποίας. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς
τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ τήν 15ην Ἀπριλίου. ΄Ὅμως οἱ ἑορτές τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καί
τοῦ Πάσχα ἐπισκιάζουν τήν ἑορτή καί εἶναι γιά τούς πολλούς ἄγνωστη.
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΥΡΟΒΛΗΤΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ (Ἀθωνίτης)
Ὁ ὅσιος
αὐτός καταγόταν ἀπό τό Ἄργος τῆς Πελοποννήσου. Ἐγκατέλειψε τόν κόσμο καί
ἀναχώρησε γιά τό Ἅγιο Ὅρος. Ἐκεῖ κατοίκησε στό Ἱερό κοινόβιο τῆς Μονῆς
Διονυσίου καί γιά 60 ὁλόκληρα χρόνια δέν βγῆκε ἀπό τό Μοναστήρι. Ἔτσι ἀξιώθηκε
τοῦ διορατικοῦ καί προφητικοῦ χαρίσματος. Μετά τόν θάνατό του, τά Ἱερά του
λείψανα ἀνέβλησαν Μύρο, ὅπως Ἱστορεῖ ὅ Ἱερός Μαλαξός (1580) ὅ πρωτοπαπάς
Ναυπλίου. Ὅ ὅσιος Λεόντιος ἔζησε περί τό 1530 καί ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο Α΄ ΑΡΧΙΕΠ. ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ.
Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια· ἐπωνομάσθηκε
Ἱεροσολυμίτης, ἐπειδὴ ἔμεινε ἀρκετὸ καιρὸ στὴν ἁγία Πόλη, Ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθε καὶ
μόνασε στὴν Κων/πολη. Ὑστεροῦσε σὲ γραμματικὴ μόρφωση. Τὸν στόλιζε ὅμως ἄδολη εὐσέβεια
καὶ βαθειὰ καὶ εἰλικρινὴς ἀρετή, καὶ τὸν ἀγαποῦσαν γιὰ τὴν εὐθύτητα τοῦ χαρακτῆρα
του καὶ τὴν ἁπλότητα τῶν ἠθῶν του.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΙΟΥΣΤΙΝΗ Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ.
Ἦταν
εὐγενής, πλούσιος καί φιλόσοφος ἀπό τήν Καρχηδόνα, στά χρόνια του αὐτοκράτορα
Δεκίου. Ἐξασκοῦσε μάλιστα καί τήν μαγική τέχνη. Κάποτε ὅμως, ἕνας εἰδωλολάτρης,
ὁ Ἀγλαΐδας, ἐρωτεύθηκε μία χριστιανή, τήν Ἰούστα. Ἀλλά ἐπειδή ἡ χριστιανή κόρη
δέν ἄνταποκρινόταν στίς προτάσεις, αὐτός κατέφυγε στό μάγο Κυπριανό.
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΖΩΓΡΑΦΙΤΗΣ.
Ὁ
Ὅσιος αὐτός γεννήθηκε ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς, ὁ δέ πατέρας τοῦ ἦταν Βούλγαρος. Ἀφοῦ
ἔμαθε τήν Ἑλληνική γλώσσα καί τά πρῶτα γράμματα, ἀναχώρησε στό Ἅγιο Ὅρος, στή
Μονή Ζωγράφου ὅπου ἔγινε μοναχός. Ἡ ζωή τοῦ ἦταν ὑποδειγματική μέσα στό
Μοναστήρι καί μετά ἀπό λίγο καιρό χειροτονήθηκε Διάκονος καί κατόπιν Ἱερέας.
Τότε οἱ ἀσκητικοί του ἀγῶνες αὐξήθηκαν καί ἔτσι ὀσιακά ἀφοῦ ἔζησε, ἀπεβίωσε εἰρηνικά
τήν 22α Σεπτεμβρίου τό ἔτος 1323.
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΟΠΡΙΣ.
Ἐπονομάσθηκε ἔτσι, διότι ἡ μητέρα του σέ καιρό διωγμοῦ καί ἐπιδρομῆς βαρβάρων, ἐνῶ ἔτρεχε καί αὐτή νά φύγει, τήν ἔπιασαν οἱ πόνοι τοῦ τοκετοῦ στό δρόμο καί γέννησε τόν ὅσιο πάνω σέ κοπριά! Ὁ Ὅσιος Κόπρις ἦταν σύγχρονος τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου ἐπί
βασιλέως Λέοντος τοῦ μεγάλου. Διακρινόταν γιά τήν εὐσέβειά του, τήν ἁγνότητά
του καί τή σωφροσύνη του. Ἐπίσης ἦταν τύπος μεγάλης προθυμίας καί
ταπεινοφροσύνης, καί ἔνιωθε μεγάλη εὐχαρίστηση ὅταν πρόσφερε τίς ὑπηρεσίες του
σέ μικρούς καί μεγάλους. Καί ὅταν κανείς τοῦ ἔλεγε ὅτι ταπεινοφρονεῖ, αὐτός
ἀπαντοῦσε: "Πράγματι, πῶς νά μή ταπεινοφρονῶ; ὁ τόπος πού γεννήθηκα (δήλ.
ἡ κοπριά) δείχνει τήν ἀξία μου". Ἔτσι ἔζησε καί πέθανε, πιστός πάντοτε, ταπεινός
ὑπηρέτης τῶν συνανθρώπων του. Ἔτσι καί ὁ Θεός τόν ἀνύψωσε. Γιά τήν πίστη του,
τή διακονία του, τήν ταπεινοφροσύνη του, δίκαια ἡ Ἐκκλησία τόν κατάταξε στό
χορό τῶν Ἁγίων της.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)