Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ (Ο Πρεσβύτερος).

Πρεσβύτερος καὶ οἰκονόμος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Οἱ προγονοὶ του κατάγονταν ἀπὸ τὴ Ρώμη, ἦλθαν ὅμως καὶ ἐγκαταστάθηκαν στὴν Κων/πολη. Ὁ ἴδιος ἔδρασε ἐπὶ αὐτοκρατόρων Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας, καὶ ἐπὶ Λέοντος τοῦ Θρακός. 

Δηλαδὴ γύρω στὸ 450-474. Καταρτισμένος στὰ Ἱερὰ γράμματα, διακρίθηκε σὰν Ἱερέας καὶ οἰκονόμος τοῦ ναοῦ τῆς Ἅγιας Σοφίας. Ἡ μεριμνᾶ του γιὰ τοὺς φτωχοὺς ὑπῆρξε ἐξαιρετική. Ἐπίσης μὲ πρωτοβουλία τοῦ Μαρκιανοῦ, κτίστηκε μεγαλοπρεπὴς ναὸς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας, κοντὰ στὸν μικρότερο ποῦ ὑπῆρχε καὶ τὸν ὁποῖο δόξασε ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος μὲ τοὺς περίφημους λόγους του. Ἔπειτα πάλι μὲ πρωτοβουλία τοῦ Μαρκιανοῦ κτίστηκαν ὁ ναὸς τῆς Ἁγίας Εἰρήνης πρὸς τὴ θάλασσα, ὁ κάτω ἂπ' αὐτὴ ναὸς Ἰσιδώρου τοῦ Μάρτυρα καὶ ὁ ναὸς τοῦ Ἁγίου Στρατόνικου. Γι' αὐτὴ του λοιπὸν τὴν εὐλάβεια, γιὰ τὴν πολλὴ φιλανθρωπία καὶ ἐλεημοσύνη του καὶ τὴν εὐσεβῆ χρησιμοποίηση τῆς παιδείας του, ἡ Ἐκκλησία τὸν κατάταξε μεταξὺ τῶν Ἁγίων της.