Γεννήθηκε στήν Ἀντιόχεια τῆς
Πισιδίας, στά χρόνια του αὐτοκράτορα Κλαυδίου τοῦ Β', τό 270 μ.Χ. Λίγες μέρες
μετά τή γέννησή της, ἤ μητέρα τῆς πέθανε, καί ὅ πατέρας τῆς Αἴδεσιος, ποῦ ἦταν Ἱερέας
τῶν εἰδώλων, τήν ἀνέθεσε σέ μία χριστιανή γυναίκα, ἀπό τήν ὁποία ἤ Μαρίνα
διδάχθηκε τό Χριστό.
Ὅταν
ἔγινε 15 χρονῶν, ἀποκαλύπτει στόν πατέρα της ὅτι εἶναι χριστιανή.
Ἔκπληκτος αὐτός ἀπ' αὐτό ποῦ ἄκουσε, μέ μίσος τή διέγραψε ἀπό παιδί του. Μετά ἀπό καιρό, ἔμαθε γιά τή Μαρίνα καί ὅ ἔπαρχος Ὄλυμβριος, ποῦ διέταξε νά τή συλλάβουν γιά ἀνάκριση. Ὅταν τήν εἶδε μπροστά του, θαύμασε τήν ὀμορφιά της καί προσπάθησε νά τήν πείσει μέ κάθε τρόπο νά ἀρνηθεῖ τό Χριστό καί νά γίνει σύζυγός του. Μάταια, ὅμως. Ἤ Μαρίνα σέ κάθε προσπάθεια τοῦ Ὄλυμβριου ἀντέτασσε τή φράση: "Εἶμαι χριστιανή". Τότε ὅ σκληρός ἔπαρχος διέταξε νά τήν ξαπλώσουν στή γῆ, καί τήν καταξέσχισε ἄσπλαχνα μέ ραβδιά τόσο, ὥστε ἤ γῆ ἔγινε κόκκινη ἀπό τό αἷμα ποῦ ἔτρεξε. Ἔπειτα, ἐνῶ αἱμορραγοῦσε, τήν κρέμασε γιά πολλή ὥρα καί μετά τή φυλάκισε. Ὅταν γιά δεύτερη φορά τήν ἐξέτασε καί διαπίστωσε ὅτι ἤ πίστη τῆς Μαρίνας ἦταν ἀμετακίνητη στό Χριστό, τήν ἔκαψε μέ ἀναμμένες λαμπάδες. Ἄλλα οἱ πληγές της μέ θαῦμα ἔκλεισαν, καί αὐτό εἶχε σάν ἀποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι νά γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ' αὐτόν τόν κίνδυνο ὅ ἔπαρχος τελικά ἀποκεφάλισε τή Μαρίνα, ποῦ ἔτσι πῆρε "τόν ἁμαράντινον τῆς δόξης στέφανον". Δηλαδή τό ἄφθαρτο στεφάνι τῆς αἰώνιας δόξας. Ἡ ἐκκλησία μας τήν τιμᾶ στίς 17 Ἰουλίου.
Ἔκπληκτος αὐτός ἀπ' αὐτό ποῦ ἄκουσε, μέ μίσος τή διέγραψε ἀπό παιδί του. Μετά ἀπό καιρό, ἔμαθε γιά τή Μαρίνα καί ὅ ἔπαρχος Ὄλυμβριος, ποῦ διέταξε νά τή συλλάβουν γιά ἀνάκριση. Ὅταν τήν εἶδε μπροστά του, θαύμασε τήν ὀμορφιά της καί προσπάθησε νά τήν πείσει μέ κάθε τρόπο νά ἀρνηθεῖ τό Χριστό καί νά γίνει σύζυγός του. Μάταια, ὅμως. Ἤ Μαρίνα σέ κάθε προσπάθεια τοῦ Ὄλυμβριου ἀντέτασσε τή φράση: "Εἶμαι χριστιανή". Τότε ὅ σκληρός ἔπαρχος διέταξε νά τήν ξαπλώσουν στή γῆ, καί τήν καταξέσχισε ἄσπλαχνα μέ ραβδιά τόσο, ὥστε ἤ γῆ ἔγινε κόκκινη ἀπό τό αἷμα ποῦ ἔτρεξε. Ἔπειτα, ἐνῶ αἱμορραγοῦσε, τήν κρέμασε γιά πολλή ὥρα καί μετά τή φυλάκισε. Ὅταν γιά δεύτερη φορά τήν ἐξέτασε καί διαπίστωσε ὅτι ἤ πίστη τῆς Μαρίνας ἦταν ἀμετακίνητη στό Χριστό, τήν ἔκαψε μέ ἀναμμένες λαμπάδες. Ἄλλα οἱ πληγές της μέ θαῦμα ἔκλεισαν, καί αὐτό εἶχε σάν ἀποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι νά γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ' αὐτόν τόν κίνδυνο ὅ ἔπαρχος τελικά ἀποκεφάλισε τή Μαρίνα, ποῦ ἔτσι πῆρε "τόν ἁμαράντινον τῆς δόξης στέφανον". Δηλαδή τό ἄφθαρτο στεφάνι τῆς αἰώνιας δόξας. Ἡ ἐκκλησία μας τήν τιμᾶ στίς 17 Ἰουλίου.
Ἀπολυτίκιον.
Μνηστευθεῖσα
τῷ Λόγω Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπίγειων τήν σχέσιν πάσαν κατέλιπες, καί ἔνηθλησας
λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος· τόν γάρ ἀόρατον ἔχθρον, κατεπάτησας στερρῶς, ὄφθεντα
σοί Ἄθληφορε. Καί νῦν πηγάζεις τῷ κόσμω, τῶν ἰαμάτων τά χαρίσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου