Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ή ΖΩΡΖΗΣ ή ΓΚΙΟΥΡΤΖΗΣ Ο ΙΒΗΡ

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἢ Ζώρζης ἢ Γκιουρτζῆς ὁ Ἴβηρ.

(2/1)

Στὴν καταγωγὴ τοῦ ἦταν Ἰβηρ. Σὲ νεαρὴ ἡλικία τὸν ἀγόρασε κάποιος Τοῦρκος σὰ σκλάβο καὶ ἀφοῦ τοῦ ἔκανε περιτομή, τοῦ ἔδωσε τὸ ὄνομα Σαλῆς. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ ἀφέντη τοῦ παρέμεινε στὴν Μυτιλήνη, ἄγαμος, καὶ ζοῦσε εἰρηνικὰ σὲ κάποιο ἐργαστῆρι, πουλώντας καὶ ἀγοράζοντας διάφορα εἴδη.

Κάποια μέρα, καὶ σὲ ἡλικία πάνω ἀπὸ 70 χρόνων, ὁ Γεώργιος παρουσιάστηκε αὐθόρμητα μπροστὰ στὸν κριτὴ καὶ πέταξε μπροστά του τὸ σαρίκι ποὺ φοροῦσε στὸ κεφάλι του, καὶ ὁμολόγησε τὸν Χριστό. Παρὰ τὶς κολακεῖες καὶ τοὺς φοβερισμούς, τὴ διαπόμπευση μέσα στοὺς δρόμους καὶ τὰ χτυπήματα μὲ ξύλα καὶ μαχαίρια, ὁ Γεώργιος παρέμεινε ἀμετάθετος, ὁμολογώντας τὴν πίστη τῶν πατέρων του. Τέλος, ὁδηγήθηκε ἀπὸ τοὺς δημίους του στὴν τοποθεσία Παρμὰ-κάπου, ὁπού καὶ ἔλαβε μαρτυρικὸ τέλος δὶ’ ἀγχόνης. Ἦταν 2 Ἰανουαρίου 1770. Ὁ δὲ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, τοποθέτει τὸ μαρτύριο τοῦ Ζώρζη τὸ ἔτος 1777.