Ὁ Ὅσιος Γεώργιος
Καρσλίδης ὁ Ὁμολογητής
Γεννήθηκε φτωχός, ἀπό εὐσεβεῖς
γονεῖς, στήν Ἀργυρούπολη τοῦ μαρτυρικοῦ Πόντου τό 1901. Ὀρφάνεψε νωρίς καί τήν ἀνατροφή
τοῦ ἀνέλαβε ἡ εὐλαβής γιαγιά του. Μετά καί τό θάνατο αὐτῆς, τόν πῆρε ὁ παππούς
του καί πῆγαν στό Ἐρζερούμ, τή Θεοδοσιούπολη τῆς Μεγάλης Ἀρμενίας. Ὁ θάνατος
καί τοῦ παπποῦ του τόν ἄφησε μόνο. Μετέβη στήν Τιφλίδα τῆς Γεωργίας, ὅπου νέος ἀκόμη
ἐκάρη μοναχός σέ μονή καί χειροτονήθηκε διάκονος καί ἱερεύς. Κατόπιν μετέβη στό
Σοχούμ. Τό σοβιετικό καθεστώς γιά τήν πίστη τοῦ τόν φυλάκισε μέ ἄλλους
μοναχούς, πού βρῆκαν μαρτυρικό θάνατο. Φυλακίσεις, ταλαιπωρίες, μαρτύρια τόν ἄφησαν
ἡμιπαράλυτο.
Ἀπό
μικρό παιδί λοιπόν ἄρχισε νά γνωρίζει θλίψεις καί πόνους στή ζωή του. Ἄλλος στή
θέση του θά ἀπογοητεύονταν, θά παραπονιόταν καί θά λογαρίαζε ὡς συνυπεύθυνο στό
φόρτο τῆς δοκιμασίας τοῦ τόν Ὕψιστο. Ὁ π. Γεώργιος Καρσλίδης ὅμως μέσα ἀπό
πρωτόφαντους διωγμούς προσφυγιᾶς, σωματικούς τραυματισμούς, στερήσεις καί
πόνους, δέν ἔπαυσε νά ἀγαπᾶ καί νά δοξολογεῖ τόν Ἐσταυρωμένο Λυτρωτή μέσα ἀπό
τή καρδιά του. Τριῶν χρονῶν ἔμεινε πεντάρφανος. Ἔξι χρονῶν τόν καταδιώκει
βάναυσα ὁ ἀδελφός του. Ἔφυγε, ἐξορίστηκε σέ μία σπηλιά γεμάτη χιόνι. Ἀλλά δέν
βγῆκε ἀπό τό στόμα τοῦ λέξη βλάσφημη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου