Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ

Ὁ Ἅγιος Δονάτος

Ὁ Ἅγιος Δονάτος εἶναι ὁ Πολιοῦχος τῆς Πόλης τῆς Παραμυθιᾶς. Ἔζησε τὴν ἐποχὴ τῆς βασιλείας τοῦ Αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου καὶ ὑπῆρξε ἐπίσκοπός της πόλης Εὐροίας ποὺ ἦταν μία ἀπὸ τὶς 12 πόλεις τῆς Ἠπείρου καὶ ἦταν χτισμένη στὴν θέση ὅπου σήμερα βρίσκεται τὸ χωριὸ Χόικα.

Γεννήθηκε γύρω στὸ 310 καὶ ἀπεβίωσε τὸ 387. Τὶς πρῶτες 3 τετραετίες τῆς ζωῆς τοῦ τὶς ἔζησε στὸ Βουθρωτὸ τῆς Ἠπείρου, ὅπου καὶ δίδασκε. Λίγα χρόνια ἀργότερα, χειροτονεῖται Ἐπίσκοπος Εὐροίας. Δένεται μὲ τὸν κόσμο καὶ σύντομα γίνεται πολὺ ἀγαπητός, καθὼς ἀνέπτυξε πολυσχιδῆ δραστηριότητα ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου του. Παροιμιώδης παρέμεινε ἡ μέριμνά του γιὰ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀδυνάτους της ἐπαρχίας του. Γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἀρετὲς ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε τὸ χάρισμα νὰ θαυματουργεῖ. Ἔκτισε μὲ βασιλικὰ χρήματα ναό, τὸν ὁποῖο καὶ διακόσμησε μεγαλόπρεπα. Οἱ κινήσεις του καὶ τὰ ἔργα τοῦ ἦταν πάντα πρὸς τὸ καλὸ τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐμπιστεύονταν.

Ὁ Ἅγιος Δονάτος ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Εὐροία, δραστηριοποιεῖται στὴν πόλη Ἰσορεία, ἡ ὁποία βρισκόταν στὴν θέση τῆς σημερινῆς Γλυκύας στὶς πῆγες τοῦ Ἀχέροντα, καὶ στὴν πόλη Ὀμφάλιον, γιὰ τὴν ὁποία ἡ μυθολογία ἀναφέρει πὼς βρισκόταν στὸ σημεῖο ὅπου ἦταν ἡ πύλη τοῦ Ἅδη. Τὸ σημεῖο ὅπου ἀπὸ τὴν Ἀχερουσία λίμνη, οἱ ψυχὲς τῶν νεκρῶν ἀνθρώπων μεταφερόταν ἀπὸ τὸν Χάροντα στὸ Νεκρομαντεῖο.

Στὰ ἀξιοθαύμαστα, ὕστερα ἀπὸ δικές του παρακλήσεις στὸν θεό, εἶναι ἡ διακοπὴ μίας παρατεταμένης ξηρασίας ποὺ ἀπειλοῦσε μὲ μεγάλη καταστροφή. Γύρω στὸ 360 ἡ κόρη τοῦ τοῦ Θεοδοσίου εἶχε ἀρρωστήσει βαριὰ ἀπὸ σεληνιασμὸ καὶ ὁ Ἅγιος Δονάτος τὴν θεράπευσε ἁπλὰ μὲ τὴν παρουσία του καὶ μὲ τὶς ἐπικλήσεις του στὸν Θεό. Σὲ μία πηγὴ στὸν ποταμὸ Ἀχέροντα στὴν Γλυκή, ὅπου ἡ ἱστορία μᾶς λέει πὼς ἦταν καταραμένη καὶ τὸ νερὸ δὲν πινόταν, ὁ Ἅγιος Δονάτος, σκότωσε ἕνα τερατῶδες φίδι, καὶ ἐξόρκισε τὸ κακὸ μὲ ἀποτέλεσμα ἡ πηγὴ νὰ ξαναβγάλει καθαρὸ νερό.

Ὁ Ἅγιος Δονάτος ἀνάστησε κάποιο νεκρό, γιὰ νὰ πιστοποιήσει τὴν ἀποπληρωμὴ ἑνὸς δανείου σὲ ἕναν τοκογλύφο, ποὺ προσπάθησε νὰ ἐξαπατήσει τὴν γυναῖκα τοῦ μετὰ τὸν θάνατό του. Σήμερα, ἡ χάρη τοῦ ἑορτάζεται στὶς 30 Ἀπριλίου καὶ στὴν Παραμυθιά, στὴν ὁποία ἡ μέρα αὐτὴ εἶναι ἀργία, γίνεται λιτανεία τῆς εἰκόνας τοῦ καθὼς καὶ ὁρισμένων ὀστῶν ποὺ σῴζονται στὸν ὁμώνυμο Ἱερὸ Ναὸ στὸ κέντρο τῆς πόλης.