Η ΟΣΙΑ ΔΟΜΝΙΚΗ

Ἡ Ὁσία Δομνίκη

Στὴν Καρθαγένη τῆς Ἀφρικῆς, ἐκεῖ ὅπου ὁ  ἥλιος ρίχνει τὶς πιὸ καυτὲς ἀκτίνες του καὶ ἢ ἀσιτία δέρνει ἀλύπητα ἀκόμα καὶ σήμερα μεγάλο τμῆμα τοῦ πληθυσμοῦ, γεννήθηκε ἢ Ἁγία Δομνίκη. Ὅταν ἔφτασε σὲ νεαρὴ ἡλικία, γιὰ προσωπικοὺς λόγους ἔρχεται στὴν Κωνσταντινούπολη, τὸ 384, μαζὶ μὲ ἄλλες σαράντα συνομήλικες. Τότε αὐτοκράτορας ' ἦταν ὃ Μέγας Θεοδόσιος καὶ Πατριάρχης ὃ Νεκτάριος. Μόλις γνωρίζει τὴ Δομνίκη ὃ Πατριάρχης, διακρίνει τὶς ἁγνές της προθέσεις καὶ ἀμέσως τὴ βαπτίζει καὶ μετὰ τὴν κάνει μοναχή. Στὴ χριστιανικὴ μοναχικὴ ζωὴ διακρίνεται νωρὶς ἢ Ἁγία γιὰ τὴν πίστη της, τὸ ζῆλο, τὴν ἀφοσίωσή της στὴ φιλανθρωπία καί, προπάντων, γιὰ τὴν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς της, ἀποδεικνύοντας καὶ αὐτὴ μὲ τὴ ζωὴ τῆς τὰ λόγια του Κυρίου μας στοὺς μαθητές Του καί, κατ' ἐπέκταση, σὲ ὅσους Τὸν ἀκολουθοῦν: "Σεῖς τώρα εἶσθε καθαροί. Καὶ σᾶς ἔχει καθαρίσει ὃ λόγος τῆς ἀληθείας, ποῦ σᾶς ἔχω πεῖ καὶ διδάξει. ᾙ ἠθικὴ καθαρότητα τῆς Ἁγίας Δομνίκης, συνδυασμένη μὲ τὴν ἀξιοθαύμαστη ταπεινοφροσύνη της, εἶχε τέτοια ἀπήχηση στὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας μας, ὥστε νὰ τὴν κατατάξει στὸ χορὸ τῶν Ἁγίων της. Εὐαγγέλιο Ἰωάννου ιε' 3

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ. Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ἀγάπη τὴ κρείττονι, καταυγασθεῖσα τὸν νοῦν, ἀσκήσει ἐξέλαμψας, ὥσπερ λαμπὰς φαεινή, Δομνίκα πανεύφημε ὅθεν Μοναζουοῶν σέ, ὅδηγον φωτοφόρον, ἔδειξεν ὃ Δεσπότης, διὰ βίου καὶ λόγου. Ὢ πρέσβευε θεοφόρε, σώζεσθαι ἅπαντας.