Ἡ Ναζιανζὸς τῆς
Καππαδοκίας λεγόταν παλιότερα Διοκαισάρεια, καὶ ὁ ἐπίσκοπος Ναζιανζου
Γρηγόριος, πατὴρ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ἦταν ἀπὸ ἕνα τῶν κοντινῶν χωρίων,
τὴν Ἀριανζό. Πρὶν μπεῖ στὸν κλῆρο, ἦταν ἀνώτερος δημόσιος ὑπάλληλος, καὶ σὲ
θέση, ποὺ μποροῦσε νὰ χρηματίζεται, ὅπως κατὰ κανόνα ἔκαναν καὶ οἱ συνάδελφοί
του. Ἡ τιμιότητά του ὅμως δὲν τὸν ἄφησε νὰ κάνει ἄνομο κέρδος οὔτε μία δραχμή.
Στὴν ἀρχὴ ὁ Γρηγόριος ἄνηκε σὲ μία θρησκευτικὴ αἵρεση, ποὺ οἱ ὀπαδοὶ τῆς ὀνομαζόταν
Ὑψιστάριοι. Στὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ πίστη τὸν ὁδήγησε ἡ εὐσεβεστάτη καὶ
μορφωμένη σύζυγός του, ἡ Νόνα. Τότε ὁ Γρηγόριος ἦταν πολὺ νέος. Βαπτίστηκε τὸ
325, ἀναδείχθηκε ἐπίσκοπος Ναζιανζου τὸ 328 καὶ ἐπισκόπευε γιὰ 45 χρόνια. Κατὰ
τὴν ἐπισκοπική του σταδιοδρομία, ἔζησε μὲ τρόπο ἄξιο γιὰ νὰ τὸν ἁγιοποιήσει. Καὶ
τὸ ἄξιζε καὶ μόνο μὲ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀπ’ αὐτὸν καὶ τὴ σύζυγό του Νόνα, ἁγία καὶ
αὐτή, προῆλθαν δυὸ γιοί, ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καὶ ὁ Καισάριος ὁ ἰατρός, ἀνακηρυγμένοι
ἅγιοι, καὶ μία κόρη, ἡ Γοργονία, ἁγία καὶ αὐτή. Ὁ Γρηγόριος παρέδωσε εἰρηνικὰ
καὶ μὲ ἁγιότητα τὴν ψυχή του στὸν Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου