ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΡΜΥΛΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΟΣ.

Οἱ Ἅγιοι Ἐρμύλος καὶ Στρατόνικος

Ὁ αὐτοκράτορας Λικίνιος τὸ 320-22 γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τοὺς εἰδωλολάτρες, ποῦ ἀντιπαθοῦσαν τὸ Μ. Κωνσταντῖνο, διέταξε διωγμοὺς κατὰ τῶν χριστιανῶν. Μεταξὺ ἄλλων βιαίων μέτρων, ἔκλεινε καὶ γκρέμιζε τὶς ἐκκλησίες τους καὶ ἐμπόδιζε τὸν ἐκκλησιασμό τους. Ποιός, ὅμως, θὰ τολμήσει νὰ διαμαρτυρηθεῖ φανερά; Ὃ διάκονος ΄Ἐρμυλος, σύμφωνα μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ Κυρίου μας: Ἔχετε θάρρος, ἐγὼ νίκησα τὸν κόσμο" καθὼς καὶ τὴ διαβεβαίωση τοῦ Ἄπ. Παύλου: Ὃ θεὸς δὲ μᾶς ἔδωσε πνεῦμα δειλίας, ὥστε νὰ μᾶς φοβίζουν οἳ ἀπειλὲς καὶ οἳ διωγμοί, ἀλλὰ μᾶς ἔδωσε πνεῦμα καὶ χάρισμα δυνάμεως γιὰ νὰ ἀντέχουμε στοὺς πειρασμοὺς- ἀντιδρᾶ φανερὰ καὶ ἔντονα. Αὐτὸ ἀμέσως καταγγέλλεται καὶ διατάζεται ὃ βασανισμός του. Πρῶτα μαστιγώνεται μὲ ἀκανθωτὰ μαστίγια καὶ μετὰ ρίχνεται στὴ φυλακή. Τὸ μαρτύριο δὲ φέρνει τὸ ζητούμενο ἀποτέλεσμα, καὶ μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ξανὰ βασανίζεται μὲ φρικτότερο τρόπο. Ἐκεῖ κοντά, ἦταν καὶ ἕνας στενός του φίλος, ὃ Στρατόνικος, ποῦ δὲν μπόρεσε νὰ συγκρατήσει τὰ δάκρυα τοῦ βλέποντας τὸ μαρτύριο τοῦ Ἐρμύλου. ΄Ὅμως, ἦταν ἔγκλημα νὰ δακρύσει κανεὶς γιὰ ἕνα χριστιανὸ μάρτυρα, ὅποτε θανατώνουν καὶ τοὺς δύο μαζί. ΄Ἔτσι, ἀπὸ κοινοῦ ἀξιώθηκαν νὰ πάρουν τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.

1. Εὐαγγέλιο Ἰωάννου ἰστ' 33.

2. Β' πρὸς Τιμόθεον ἃ' 7.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.

Δυὰς ἔνθεος, ὁμολογοῦντες, τὴν Ὑπερθεόν, πιστῶς Τριάδα, ἀνεδείχθητε πανεύφημοι Μάρτυρες, ὃ εὐκλεὴς καὶ ἀήττητος Ἔρμυλος, καὶ ὃ στερρὸς καὶ θεοφρων Στρατόνικος. Ἀλλ' ὡς συμμορφοι, ἐν δόξη τὴ ὑπὲρ ἔννοιαν, αἰτήσασθε ἤμιν τὸ μέγα ἔλεος.