Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΟΣ (ΠΑΤΡ. ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ)

Ἡ πατριαρχεῖα του διήρκησε ἀπὸ τὸ 705 μέχρι τὸ 711. Τὰ χρόνια ἐκεῖνα τάραζαν τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Κράτος οἱ αἱρέσεις τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ καὶ τοῦ Μονοθελητισμοῦ, παρόλο ποῦ εἶχαν καταδικασθεῖ ἀπὸ τὴν Δ' καὶ ΣΤ' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. 

Οἱ ὀπαδοὶ τῶν αἱρέσεων αὐτῶν ἦταν πάρα πολλοὶ στὴ Συρία, τὴν Αἴγυπτο, τὴ Μεσοποταμία, τὴν Ἀρμενία, τὴν Περσία, καὶ βοήθησαν τοὺς Ἄραβες στὴν κατάκτηση τῶν χωρῶν αὐτῶν καὶ τὴν ἀπόσπασή τους ἀπὸ τὸ Βυζάντιο. Ἐνῶ ὅμως ἡ ἀνάκτησή τους ἦταν ἀδύνατη, ὑπῆρχε μερίδα - κυρίως αἱρετικῶν ἀνθρώπων, ποῦ ἐπέμενε ὅτι ἦταν δυνατὸ νὰ ἀνακτηθοῦν οἱ χῶρες ἐκεῖνες, ἐὰν τὸ Βυζάντιο καταργοῦσε τὶς δυσμενεῖς γιὰ Μονοφυσίτες καὶ Μονοθελῆτες ἀποφάσεις τῆς Δ' καὶ ΣΤ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Πράγμα ποῦ δυστυχῶς συνέβη ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Φιλιππικό. Ὁ Πατριάρχης Κύρος ἀντιστάθηκε σθεναρὰ στὴ διαταγὴ τοῦ αὐτοκράτορα, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὸς νὰ τὸν ἐκθρονήσει καὶ νὰ τὸν κλείσει στὴ Μονὴ τῆς Χώρας. Ἐκεῖ ὁ Κύρος πέρασε τὰ τελευταία χρόνια τῆς ζωῆς του, μὲ ἥσυχη τὴ συνείδηση ὅτι περιφρόνησε τὴν ἀπειλὴ τοῦ ἀσεβοῦς αὐτοκράτορα, δέχθηκε τὸ διωγμό του καὶ ἦταν ἕτοιμος νὰ δεχθεῖ καὶ τὸ θάνατο.