Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΡΤΕΡΙΟΣ.

Μαρτύρησε καί αὐτός στό διωγμό τοῦ Διοκλητιανοῦ κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ἦταν Ἱερέας στήν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας καί ἔσπειρε τόν καλό σπόρο στήν πόλη.

Ὅταν οἱ ναοί τοῦ Χρίστου κλείστηκαν, αὐτός ἔκανε θεία λειτουργία σ' ἕνα μυστικό εὐκτήριο οἶκο. Καταγγέλθηκε, ἀρνήθηκε τήν ἀναγνώριση τῶν διαταγμάτων τοῦ διωγμοῦ καί ἔμεινε σταθερός στήν ὁμολογία τοῦ Χρίστου. Ὁ διοικητής Οὔρβανος (298) διέταξε τή φυλάκισή του. Ὅταν ξαναδήλωσε τήν πίστη του, μαστιγώθηκε σκληρά. Κατόπιν ξερίζωσαν τά νύχια ἀπό τά χέρια καί τά πόδια του καί ἔπειτα ἄνοιξαν τά πλευρά του μέ σιδερένια νύχια, καί τίς πληγές ἔκαψαν μέ ἀναμμένες λαμπάδες ἀπό ρητίνη. Ἀλλά ὁ Καρτέριος ὑπέμεινε νικηφόρα, ἐφαρμόζοντας τό λόγο τοῦ Ἀπόστολου Παύλου: «τίς ὑμᾶς χωρίσει ἀπό τοῦ Χριστοῦ; θλίψις ἤ κίνδυνος ἤ μάχαιρα;» (Ρώμ. ἡ' 35). Καί ἔτσι πῆρε τό ἀμάραντο στεφάνι τῆς αἰώνιας δόξας.