Ἦταν γιὸς τοῦ ἱερέα Ζαχαρία καὶ τῆς Ἐλισάβετ. Μέχρι τὰ
τριάντα του χρόνια, ζεῖ ἀσκητικὴ ζωὴ στὴν ἔρημό της Ἰουδαίας, ἀφιερωμένη ὁλοκληρωτικὰ
στὴν προσευχή, τὴ μελέτη καὶ τὴν πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ τελειοποίηση, ποῦ εἶναι
βασικοὶ παράγοντες γιὰ τὴν ἐκτέλεση ὑψηλῶν καὶ θείων ὕπουργημάτων.
Τὸ
ροῦχο τοῦ ἦταν ἀπὸ τρίχες καμήλας, στὴ μέση του εἶχε δερμάτινη ζώνη καὶ τὴν
τροφὴ τοῦ ἀποτελοῦσαν ἀκρίδες καὶ ἄγριο μέλι. Μὲ μορφὴ ἡλιοκαμένη, σοβαρός, ἀξιοπρεπὴς
καὶ δυναμικός, ὃ Ἰωάννης φανέρωνε ἀμέσως φυσιογνωμία ἔκτακτη καὶ ὑπέροχη. Εἶχε ὅλα
τὰ προσόντα μεγάλου καὶ ἐπιβλητικοῦ κήρυκα τοῦ θείου λόγου. Ἔτσι, μὲ μεγάλη
χάρη κήρυττε "τὰ πλήθη". Κατακεραύνωνε καὶ κτυποῦσε σκληρὰ τὴ
φαρισαϊκὴ ἀλαζονικὴ ἔπαρση, ποῦ κάτω ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ ἔνδυμα τῆς ψευτοαγιότητας
ἔκρυβε τὶς πιὸ ἀηδιαστικὲς πληγὲς ψυχικῆς σκληρότητας καὶ ἀκαθαρσίας.
Γενικά,
ἢ διδασκαλία τοῦ συνοψίζεται στὴ χαρακτηριστικὴ φράση του: "Μετανοεῖτε· ἤγγικε
γὰρ ἢ βασιλεία τῶν οὐρανῶν", προετοιμάζοντας, ἔτσι, τὸ δρόμο τοῦ Κυρίου μᾶς
Ἰησοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸ σωτήριο ἔργο Του.
Ὅταν
ὃ Χριστὸς ἄρχισε τὴ δημόσια δράση του, ὃ κόσμος ἄφηνε σιγὰ-σιγὰ τὸν Ἰωάννη καὶ ἀκολουθοῦσε
Αὐτόν. Ἢ ἀντιστροφὴ αὔτη, βέβαια, θὰ προκαλοῦσε μεγάλη πίκρα καὶ θὰ γεννοῦσε ἀγκάθια
ζήλειας καὶ φθόνου σ' ἕναν, ἐκτὸς χριστιανικοῦ πνεύματος, διδάσκαλο ἢ φιλόσοφο.
Ἀντίθετα, στὸν Ἰωάννη προκάλεσε μεγάλη χαρὰ καὶ εὐφροσύνη. Ἢ γιορτὴ αὐτὴ τοῦ Ἰωάννου
τοῦ Προδρόμου, γιὰ τὸν ὅποιο ὃ Κύριος εἶπε ὅτι κανεὶς ἄνθρωπος δὲ στάθηκε
μεγαλύτερός του, καθιερώθηκε τὸν 5ο μ.Χ. αἰῶνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου