Η ΟΣΙΑ ΜΕΛΑΝΗ Η ΡΩΜΑΙΑ.

Ἔζησε στά χρόνια πού βασιλιάς ἦταν ὁ Ὀνώριος, ὁ δεύτερος γιός τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου. Οἱ γονεῖς της, εὐγενεῖς καί πλούσιοι, τήν πάντρεψαν σέ μικρή ἡλικία καί ἀπέκτησε δύο παιδιά.

Ὅμως μεγάλες δοκιμασίες τήν περίμεναν. Τή μητρική της καρδιά σπάραξε ὁ θάνατος τῶν δύο παιδιῶν της. Μετά ἀπό λίγο καί ἐντελῶς ξαφνικά, πέθανε ὁ σύζυγός της. Καί γιά νά γεμίσει τό πικρό ποτήρι τῆς λύπης, χάνει καί τούς γονεῖς της.

Οἱ στιγμές πού περνοῦσε ἦταν πολύ δύσκολες. Τό μόνο πού τήν παρηγοροῦσε ἦταν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «Τή ἐλπίδι χαίροντες, τή θλίψει ἀπομένοντες, τή προσευχή προσκαρτεροῦντες»(πρός Ρώμ.,ἴβ΄12)

Δηλαδή, ἡ ἀκλόνητη ἐλπίδα σας στά μέλλοντα ἀγαθά νά σᾶς γεμίζει χαρά καί νά σᾶς ἐνισχύει γιά νά δείχνετε ὑπομονή στή θλίψη. Καί νά ἐπιμένετε στήν προσευχή, συνεχίζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀπό τήν ὁποία θά λαμβάνετε σπουδαία βοήθεια στίς δύσκολες περιστάσεις τῆς ζωῆς σας.

Ἔτσι καί ἡ Μελάνη, ἀδιάφορη γιά τίς κοσμικές ἀπολαύσεις, ἀποσύρθηκε σέ ἕνα ἐξοχικό της κτῆμα, ὅπου ἀφοσιώθηκε στήν μελέτη καί στήν προσευχή. Ἐκεῖ ἐπίσης καλλιγραφοῦσε ἱερά βιβλία καί τά ἔδινε νά τά διαβάζουν οἱ πιστοί.

Διέθεσε ὅλη της τήν περιουσία γιά τήν ἀνακούφιση τῶν πτωχῶν καί τῶν ἀσθενῶν. Καί ἀφοῦ ἐπισκέφτηκε πολλούς τόπους βοηθώντας τούς πάσχοντες, κατέληξε στήν Ἱερουσαλήμ, ὅπου καί πέθανε ἀπό πλευρίτιδα.

Ἡ ἐκκλησία μᾶς τιμᾶ τήν μνήμη της στίς 31 Δεκεμβρίου.

Ἀπολυτίκιο, Ἦχος δ΄.

Καταυγασθεῖσα τήν ψυχήν φρυκτωρίαις  τοῦ ἀναλάμψαντος ἠμίν ἐκ Παρθένου, ἐν ἀρεταῖς διέλαμψας, πανεύφημε? πλοῦτον γάρ σκορπίσασα ἐπί γῆν ἐφθαρμένον, ἐναπεθησαύρισας τόν οὐράνιον πλοῦτον

καί ἐν ἀσκήσει ἔλαμψας φαιδρῶς. Ὅθεν, Μελάνη, σέ πόθω γεραίρομεν.