Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ

Ὁ ἔνδοξος, θαυμαστὸς καὶ μεγαλομάρτυς Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος γεννήθηκε πιθανότατα τὸ 275 μ.Χ. στὴν Καππαδοκία. Ὁ πατέρας τοῦ πέθανε ὅταν ὁ Γεώργιος ἦταν σὲ μικρὴ ἡλικία καὶ ἡ μητέρα του, Ἁγία Πολυχρονία, τὸν μετέφερε γιὰ ἀσφάλεια στὴ Λύδδα τῆς Παλαιστίνης, ἀπὸ ὅπου καὶ καταγόταν. Στὴ Λύδδα ὁ Γεώργιος μορφώθηκε καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν εὐφυΐα, τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν εὐγένειά του.

Γιὰ τὴν στράτευση τοῦ πῆγε στὴ Νικομήδεια, ἕδρα τοῦ Ἀνατολικοῦ Ρωμαϊκοῦ κράτους. Ἐκεῖ κατατάχθηκε στὸ τάγμα τῶν τριβούνων καὶ γρήγορα λόγω τῆς σύνεσης καὶ τῆς ἀνδρείας ποὺ τὸν διέκριναν, ἔφτασε στοὺς ψηλότερους βαθμούς, δέχτηκε πολλὲς τιμιτικὲς διακρίσεις καὶ πῆρε, τέλος, τὸν τίτλο τοῦ κόμη.

Μετὰ τὴν ἔκδοση τῶν διαταγμάτων τοῦ Αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ τὸ 303 καὶ τὸ 305 κατὰ τῶν χριστιανῶν, ὁ Γεώργιος συλλαμβάνεται ὡς χριστιανὸς καὶ παρὰ τὶς κολακεῖες καὶ τὶς ἀπειλὲς ἀρνήθηκε νὰ ἀποκηρύξει τὸν Χριστὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὑποβληθεῖ μὲ ἐντολὴ τοῦ Αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ σὲ φοβερὰ βασανιστήρια.

Ὁ Διοκλητιανὸς διέταξε νὰ τὸν κλείσουν στὴν φυλακὴ κὰ νὰ τοῦ περισφίξουν τὰ πόδια στὸ ξύλο καὶ ἀφοῦ τὸν ξαπλώσουν ἀνάσκελα, νὰ βάλουν πάνω στὸ στῆθος τοῦ μεγάλη καὶ βαριὰ πέτρα . Ὁ Γεώργιος, ὁ ὁποῖος δὲν ἔπαθε ἀπολύτως τίποτε, ἀρνεῖτε καὶ πάλι ἐνώπιόν του Αὐτοκράτορα νὰ ἀποκηρύξει τὸν Χριστό.Ὁ Διοκλητιανὸς ὀργίστηκε ἀπὸ τὰ λόγια του καὶ διέταξε τοὺς δήμιους νὰ δέσουν τὸν Ἅγιο στὸ τροχὸ γιὰ νὰ κομματιαστεῖ τὸ σῶμα του. Ὁ Γεώργιος εὐχαρίστησε τὸν Θεὸ ποὺ τὸν ἀξίωνε νὰ δοκιμαστεῖ καὶ δέχτηκε μὲ εὐχαρίστηση νὰ ὑποστεῖ τὸ φοβερὸ αὐτὸ μαρτύριο. Ὁ Ἅγιος μὲ τὴν ἐπέμβαση τοῦ θεοῦ δὲν ἔπαθε ἀπολύτως τίποτε καὶ ὅταν παρουσιάστηκε ἐνώπιόν του Διοκλητιανοῦ, ὅλοι θαύμασαν τὸ γεγονὸς αὐτό. Τὸ θαῦμα αὐτὸ ἔγινε ἀφορμὴ νὰ πιστέψουν στὸ Χριστὸ καὶ ἄλλοι ἀξιωματικοὶ καὶ στρατιῶτες οἱ ὁποῖοι καὶ ὁμολόγησαν τὴν πίστη τους στὸν Χριστό. Ὁ Διοκλητιανὸς ὀργίστηκε καὶ διέταξε νὰ τοὺς ἀποκεφαλίσουν, πρᾶγμα ποὺ ἔγινε ἀμέσως. Ἔπειτα διέταξε νὰ γεμίσουν ἕνα λάκκο μὲ ἀσβέστη καὶ νὰ ρίξουν μέσα τὸν Γεώργιο, μέχρι ποὺ νὰ διαλυθεῖ τὸ σῶμα του, ἀκόμα καὶ τὰ κόκκαλά του.

Πράγματι οἱ δήμιοι ρίξανε τὸν Ἅγιο στὸν ζεματιστὸ ἀσβέστη καὶ κλείσανε τὸ στόμιο τοῦ λάκκου. Ὅταν μετὰ ἀπὸ μερικὲς μέρες ἄνοιξαν τὸν λάκκο, βρῆκαν τὸν Γεώργιο ὄρθιο, μέσα στὸν ἀσβέστη νὰ προσεύχεται. Ὁ Διοκλητιανὸς πίστεψε ὅτι ὁ Γεώργιος κατέχει μαγικὲς ἱκανότητες. Στὴ συνέχεια ὀργισμένος διέταξε νὰ τοῦ φορέσουν πυρακτωμένα παπούτσια μὲ σιδερένια καρφιὰ καὶ τὸν ἐξαναγκάζουν νὰ περπατᾶ. Ὁ Ἅγιος προσευχόταν καὶ περπατοῦσε χωρὶς νὰ πάθει τίποτα. Πάλι διέταξε νὰ τὸν φυλακίσουν καὶ σκέφτηκε νὰ φωνάξει τοῦ ἄρχοντες γιὰ νὰ συσκεφθοῦν τί ἔπρεπε νὰ κάμουν στὸν Γεώργιο . Ἀκολουθοῦν νέα μαρτύρια καὶ μαστίγωση τοῦ Ἁγίου. Ὅταν τὸν παρουσίασαν ξανὰ στὸν Διοκλητιανό, ἔμεινε ἔκπληκτος βλέποντας τὸν Γεώργιο νὰ λάμπει σὰν Ἄγγελος. Σκέφτηκε, λοιπόν, ὅτι τὸ φαινόμενο αὐτὸ ὀφειλόταν στὶς μαγικές του ἱκανότητες. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ κάλεσε τὸν μάγο Ἀθανάσιο νὰ λύσει τὰ μάγια τοῦ Γεωργίου. Ὁ μάγος ἔδωσε δύο ἰσχυρὰ δηλητήρια στὸν Μάρτυρα ἀπὸ τὰ ὁποία δὲν ἔπαθε ἀπολύτως τίποτε. Βλέπωντας τὸ θαῦμα ὁ μάγος Ἀθανάσιος μετανόησε καὶ ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν ἀληθινὸ Θεὸ τοῦ Γεωργίου. Ἀκούγοντας αὐτὸ ὁ Διοκλητιανὸς διέταξε νὰ ἀποκεφαλίσουν τὸν Ἀθανάσιο ἀμέσως. Τὴν ἴδια τιμωρία ἐπεφύλλαξε καὶ γιὰ τὴν γυναῖκα τοῦ Ἀλεξάνδρα, ἡ ὁποία ὁμολόγησε τὴν πίστη της στὸν ἀληθινὸ θεό. Προτοῦ ἐκτελεστεῖ ἡ ἐντολὴ τοῦ συζύγου της, προσευχόμενη δέσμια στὴ φυλακή, παρέδωσε τὴν ψυχή της στὰ χέρια τοῦ Κυρίου.

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος κλείστηκε στὴν φυλακὴ καὶ τὴν νύκτα εἶδε στ' ὄνειρο τοῦ τὸν Χριστό, ποὺ τοῦ ἀνήγγειλε ὅτι θὰ λάβει τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου καὶ θὰ ἀξιωθεῖ τῆς αἰωνίου ζωῆς. Ὅταν ξημέρωσε οἱ στρατιῶτες διατάχτηκαν νὰ παρουσιάσουν τὸν Ἅγιο μπροστὰ στὸν Διοκλητιανό. Πραγματικὰ ὁ Ἅγιος βάδιζε γεμάτος χαρὰ πρὸς τὸν αὐτοκράτορα, ἐπειδὴ προγνώριζε ὅτι ἔφτασε τὸ τέλος του. Μόλις λοιπὸν τὸν ἀντίκρισε ὁ Διοκλητιανός, τοῦ πρότεινε νὰ πᾶνε στὸν ναὸ τοῦ Ἀπόλλωνα γιὰ νὰ θυσιάσει στὸ εἴδωλό του. Ὅταν μπῆκε ὁ Ἅγιος στὸν ναό, ἐσήκωσε τὸ χέρι καὶ ἀφοῦ ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ διέταξε τὸ εἴδωλο νὰ πέσει, ὅπως καὶ ἀμέσως ἔγινε.

Ὁ ἱερέας τῶν εἰδώλων καὶ ὁ λαὸς τόσο πολὺ θύμωσαν, ποὺ φώναζαν στὸν βασιλιὰ νὰ θανατώσει τὸν Γεώργιο.

Ὁ Διοκλητιανὸς ἔβγαλε διαταγὴ καὶ ἀποκεφάλισαν τὸν Μεγαλομάρτυρα Ἅγιο Γεώργιο.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῳ, σωθηναι τὰς ψυχας ἠμων.

Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ

Γεωργηθεῖς ὑπὸ Θεοῦ ἀναδείχθης τῆς εὐσεβείας γεωργὸς τιμιώτατος, τῶν ἀρετῶν τὰ δράματα συλλέξας σ'ἐαυτῶ, σπείρας γὰρ ἐν δάκρυσιν, εὐφροσύνην θερίζεις . ἀθλήσας δὲ δὶ αἵματος, τὸν Χριστὸν ἐκομίσω καὶ ταῖς πρεσβεῖες Ἅγιε ταὶς σαίς, πάσι παρέχεις πταισμάτων συγχώρησιν.